Στο μέλλον, μετά την πανδημία και εν μέσω πολέμου, του φιλόδοξου Belt and Road Initiative (BRI), σχεδίου για την ανάπτυξη δύο νέων εμπορικών οδών που συνδέουν την Κίνα με άλλα κράτη και εκπονήθηκε το 2013, αναφέρθηκαν οι συμμετέχοντες στη σχετική συζήτηση, κατά τις εργασίες του Οικονομικού Φόρουμ των Δελφών.
Ο Non-Resident SF in EU & Asia Programs, Carnegie Endowment for Int’l Peace Philippe Le Corre, επισήμανε ότι πρέπει να ανατρέξουμε στις απαρχές της πρωτοβουλίας Belt and Road (μιας ζώνης και ενός δρόμου) που ξεκίνησε το 2013, για να δούμε πού βρισκόμαστε τώρα, λέγοντας: «Η “μετά covid” πολιτική του προέδρου Σι είναι μια μεγάλη απειλή. Η Ρωσία αρχικά, όσο και η Ουκρανία θα ήταν εταίροι σε αυτή την πρωτοβουλία, αλλά μετά ήρθε ο πόλεμος. Τι θα συμβεί σε αυτά τα έργα πλέον, είναι δύσκολο να το πούμε. Η πρωτοβουλία δεν ήταν πρώτη είδηση τα τελευταία δύο χρόνια. Πρέπει να θυμόμαστε ακόμα ότι το 80% του παγκοσμίου εμπορίου κινείται μέσω της θάλασσας. Επηρεάζεται η ναυτιλία λόγω του lockdown. Ωστόσο, είναι αλήθεια ότι η πρωτοβουλία αυτή αποτελεί ένα μεγάλο έργο, δεν υπάρχει προηγούμενο. Το έργο αυτό της Κίνας είναι πιο μπροστά από άλλες πρωτοβουλίες στην Ευρώπη, αλλά η πρωτοβουλία πηγαίνει στο βάθος πλέον, δεν είναι στο προσκήνιο».
Αναφερόμενος σε χώρες - «ρυθμιστές» του σχεδίου, επισήμανε τη δήλωση στήριξης του Καζακστάν στη Ουκρανία, κάτι που θα έπρεπε να κάνει, όπως είπε, και η Ρωσία.
Μίλησε ακόμα για πολύ χαμηλές προσδοκίες της Ε.Ε. από τη διάσκεψη κορυφής με την Κίνα, σημειώνοντας, ανάμεσα σε άλλα: «Ο πρόεδρος Σι είπε ότι θα βοηθηθούν οι κινεζικές εταιρείες να μην υποστούν κυρώσεις όπως η Ρωσία. Δεν νομίζω ότι η Κίνα θέλει το ρόλο του διαμεσολαβητή, δεν έχει και τη σχετική εμπειρία. Η Ευρώπη για πρώτη φορά είναι τόσο ενωμένη, ενίσχυσε το διάλογο με την Κίνα. Η Ε.Ε. ωστόσο έθεσε τα θέματα ξεκάθαρα, αλλά η Κίνα δεν θέλει να συζητήσει για την Ουκρανία. Νομίζω ότι είναι καιρός για τη διπλωματία, αλλά και καιρός να μπούμε στη θέση του άλλου».
Θέλοντας να μιλήσει για τη χώρα μας, ο ίδιος τόνισε: «ο Έλληνας πρωθυπουργός δήλωσε ότι δεν έχει εξάρτηση από τις επενδύσεις της Κίνας. Ο Πειραιάς είναι ένα πολύ πετυχημένο λιμάνι, ωστόσο η Κίνα δεν θα πρέπει να θεωρεί την Ελλάδα δεδομένη».
Ο Senior Fellow, Russia & Eurasia Program, Carnegie Endowment for Int’l Peace, USA, Paul Stronski, από την πλευρά του μίλησε για το BRI ως ένα μεγάλο έργο για την Ευρασία γενικότερα, λέγοντας: «Πολλές από τις χώρες είδαν το έργο ως ένα αντιστάθμισμα του γεγονότος ότι βρίσκονται μεταξύ Ασίας και Δύσης, ώστε να προστατευθούν. Όλα πλέον όμως, λόγω του πολέμου, έχουν σταματήσει. Είδαμε ναυτιλιακές εταιρείες που έφυγαν από τη Ρωσία. Η Ε.Ε. είναι πολύ πιο σημαντική αγορά για τις κινεζικές αγορές από ότι είναι η Ρωσία».
Ο ίδιος πρόσθεσε ακόμα: «Στις ΗΠΑ υπάρχει αυτή τη στιγμή μια αντίθεση απέναντι στη Ρωσία και ο κόσμος αναρωτιέται "που βρίσκεται” η Αμερική. Όλοι πιστεύουν ότι πρέπει να συνεργαστούμε με την Ευρώπη. Αναρωτιέμαι όμως πόσο θα κρατήσει αυτή η ενότητα. Ο μέσος πολίτης ανησυχεί και νιώθει αποτροπιασμό για όσα συμβαίνουν στην Ουκρανία, αλλά όταν πηγαίνει να γεμίσει το ντεπόζιτο, συγχύζεται επίσης».
Έκανε λόγο για «ρητορική στροφή της Ρωσίας προς την Κίνα, διευκρινίζοντας: «Το κύριο βάρος της στροφής της αγοράς είναι προς την Ευρώπη. Δεν είναι πολλοί αυτοί που θέλουν να στείλουν τα παιδιά τους από την Κίνα στη Ρωσία είτε από τη Ρωσία στην Κίνα, αλλά τα στέλνουν προς την Ευρώπη και την Αμερική. Κι αυτό κάτι σημαίνει».
Ο Senior Policy Advisor του ΕΛΙΑΜΕΠ Jens Bastian, ο οποίος συντόνισε τη συζήτηση, μίλησε για «πρόωρες συζητήσεις» αναφορικά με το BRI στην εποχή μετά την πανδημία, λόγω και του πολέμου, ενώ αναρωτήθηκε: «Ποιο είναι το μέλλον αυτού του δικτύου;» Ο ίδιος υπογράμμισε ακόμα ότι στη διάσκεψη κορυφής Ε.Ε. - Κίνας, υπήρξαν αναφορές για τη ζημιά της φήμης της Κίνας αν υποστηρίξει την πλευρά της Ρωσίας, ενώ μεταξύ άλλων σημείωσε: «Υπάρχει χημεία μεταξύ των προέδρων των δύο χωρών Σι Τζινπίνγκ - Βλάντιμιρ Πούτιν. Τι βάση όμως έχει η σχέση όταν μιλάμε για Οικονομία»;
