του Ηλία Καραβόλια
Αφήστε την κρίση - άλλωστε δεν υπάρχει πιο εύκολη πρόβλεψη. Κάτι άλλο έχει ήδη έλθει ήδη στον πλανήτη αλλά μάλλον μαζικά το απωθούμε αμήχανα.
Το δίδυμο Τραμπ- Μασκ είναι η σύζευξη καπιταλισμού - εξουσίας. Και τοσο ο καπιταλισμός όσο και η εξουσία έχουν μετακομίσει στην παλάμη μας πριν από αυτούς τους δυο τύπους της άκρατης συσσώρευσης.
Η δε υποσχεσιολογία της τεχνολογίας, τα λογισμικά στα Tesla του Μασκ, στην Space X στο διάστημα, και οι αλγόριθμοι των ολιγοπωλίων, είναι οι σύγχρονοι συντελεστές παραγωγής, οι νέες μηχανές των ψηφιακών εργοστασίων του 21ου αιώνα (σημ:καταργεί την πράσινη οικονομία ο απρόβλεπτος Τραμπ - τέρμα λέει οι ανεμογεννήτριες τώρα θέλει την Γροιλανδία…).
Πόσο άραγε απέχει απ’ όλα αυτά τα άκρως επικίνδυνα φαινόμενα της υπερσυγκέντρωσης ισχύος σε μια οικονομική ολιγαρχία , σήμερα στην εποχή της αυτοματοποίησης και της τεχνητής νοημοσύνης - η έννοια της ηθικής;
Και ποιος ο ρόλος θεσμών πολιτικής και εκπροσώπων για τα όρια της τεχνολογικής βαρβαρότητας που μπορεί να ακουμπήσει τον άνθρωπο χρήστη και τις κοινωνίες;
Κατά πόσο ο καπιταλισμός του Τραμπ και του Μασκ θα καταφέρει να χωρέσει ή να πετάξει μάζες εργαζομένων ή καινοτόμων νέων επιχειρηματιών μέσα απο το σύστημα που καλά ελέγχει;
Αυτός ο συστημικός έλεγχος έχει μια ερώτηση:θα είναι οι αγορές αποτελεσματικές ως προς την προσαρμογή όλων ή των περισσότερων στις καινοτομίες και στο αδυσώπητο χρηματιστηριακό παίγνιο; Μπορούν αυτές οι ίδιες να «προσαρμόσουν» όλους εμάς;
ΥΓ. Προτείνω δυο βιβλία από Οξφόρδη μεριά που δίνουν κάποιες απαντήσεις:
Εγχειρίδιο της Οξφόρδης για την Ηθική της Τεχνητής Νοημοσύνης (ΑΙ) & The Adaptive Markets Hypothesis: An Evolutionary Approach to Understanding Financial System Dynamics εκδ. Oxford
