του Ανδρέα Ανδριανόπουλου
Πολλά ζητήματα που θεωρούσαμε δεδομένα στη ζωή μας κλονίζονται κάι φθάνουν κοντά στην κατάρρευση. Πολλοί πολιτες αισθάνονται προδομένοι απο την φιλελεύθερη δημοκρατία. Αισθάνονται πως φροντίζει τους ισχυρούς, το κατεστημένο, τις ελίτ κι’ αγνοεί τους απλούς πολίτες.
Των οποίων τις ευαισθησίες - πολιτικές, ηθικές, κοινωνικές και πολιτιστικές - περιφρονεί. Αυτό σημαίνει αποτυχία του φιλελευθερισμού η παρανόηση του τί είναι ο φιλελευθερισμός ακριβώς;
Δύσκολα θα μπορούσε κάποιος λογικά να χαρακτηρίσει πολλές δυτικές χώρες, η και την ίδια την ευρωπαική ένωση, σαν φιλελεύθερες με βάση τις πολιτικές που έχουν εκεί υιοθετηθεί και εφαρμόζονται. Πανω στην λογική της αντιμετώπισης διαφόρων προβλημάτων των πολιτών η παραπόνων τους, πολλές πρωτοβουλίες έχουν προωθηθεί η θεσμοθετηθεί που έχουν όμως παραβιάσει βασικές φιλελεύθερες αρχές.
Το κεντρικότερο σημείο πάνω στο οποίο στηρίζεται η φιλελεύθερη ιδεολογία είναι το μικρό και αποτελεσματικό κράτος και ο σεβασμός του απαραβίαστου των ατομικών δικαιωμάτων των πολιτών σε θέματα ατομικής, οικονομικής και κοινωνικής ζωής. Τα σέβονται όμως αυτά οι σύγχρονες δυτικές πολιτείες;
Παρά τους ισχυρισμούς για μείωση του δημόσιου τομέα οι δυτικές "φιλελεύθερες" δημοκρατίες τον κάνουν σταδιακά ολο και μεγαλύτερο και ισχυρότερο. Ανεξάρτητες αρχές, κέντρα, υπηρεσίες οργανισμοί και λογής άλλοι δημόσιοι φορείς ξεπηδούν κάθε ημέρα, κάνοντας την ζωή των εμβρόνητων πολιτών αντί για ευκολότερη όλο και πιό περίπλοκη και δύσκολη. Ακόμα και η περίφημη έκθεση Ντράγκι αποτελεί μνημείο κρατικού επεκτατισμού!
Κρατικές γραφειοκρατίες, κάτω απο την ηγεσία επαγγελματιών τεχνοκρατών, που δεν έχουν ποτέ εκλεγεί και δεν δίνουν τον παραμικρό λογαριασμό στους πολίτες, κατευθύνουν τη ζωή μας αποφασίζοντας για τα πάντα! Μόλις προ ημερών ο ελληνας πρωθυπουργός ανακοίνωσε την ίδρυση μιάς νέας ανεξαρτητης αρχής με στόχο την αντιμετώπιση της ακρίβειας. Αυτός ομως δεν είναι ο ρόλος της κυβέρνησης; Η αρχή θα αντιμετωπίσει την εξωπραγματική υστερία με την κλιματική αλλαγή και τα μέτρα που εχουν παρθει στο όνομα της και τινάζουν το κόστος του ηλεκτρικού ρεύματος στα ύψη;
Αυθαίρετα, δίχως λαική διαβούλευση και ακροάσεις, οι κυβερνήσεις εισάγουν λογής οικονομικές επιβαρύνσεις που γελοιοποιούν ουσιαστικά κάθε έννοια οικονομικών ατομικών δικαιωμάτων. Ποιός δέχθηκε τον φόρο ιδιοκτησίας ακινήτων πάνω σε περιουσίες φτιαγμένες απο εισοδήματα φορολογημένα και με πληρωμένους φόρους για την κατασκευή τους; Αυτά έγιναν δήθεν για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης.
Αυτή όμως προκλήθηκε αποδειγμένα, σύμφωνα με έκθεση του ΔΝΤ, από τις δαπάνες του δημοσίου για μισθούς και συντάξεις. Γιατί δεν έπεσε ακριβώς εκεί το βάρος του κόστους και εκλήθησαν να πληρώσουν, και πληρώνουν συνέχεια, οι ιδιωτικές περιουσίες. Γιατί επεκτείνονται συνέχεια οι δημόσιες δαπάνες καλύπτοντας διάφορες κοινωνικές ανάγκες που και πάλι θα κληθούν να τις πληρώσουν οι ανύποπτοι ιδιώτες;
Και τα υπόλοιπα ατομικά δικαιώματα; Οι αυθαιρεσίες των διαφόρων "μπαχαλάκηδων" πέφτουν τελικά στις πλάτες των φορολογουμένων. Που θέλουν πανεπιστημιακή αστυνομία, αυστηρές ποινές για εξασφάλιση της ασφάλειας στις πόλεις και αποτελεσματική αντιμετώπιση της παράνομης μετανάστευσης. Τι εμποδίζει τον σεβασμό των επιθυμιών των απλών πολιτών, απέναντι στην ηγεμονία των ελίτ που υποτίθεται πως γνωρίζουν καλύτερα απο τον καθένα το δικό του συμφέρον και της κοινωνίας;
Είναι λίγο ειρωνία να εμφανίζεται υπόλογος ο φιλελευθερισμος για πολιτικές που τον αγνοούν, τον παραβιάζουν και τον προσβάλλουν.
