του Θανάση Φροντιστή*
Παρά τις επισημάνσεις του έγκυρου Guardian, εμείς εδώ, κυβέρνηση και άλλοι τινές, καμαρώνουμε σαν… «γύφτικα σκεπάρνια» ότι δήθεν είμαστε η χώρα πρότυπο ανάπτυξης της Ε.Ε.! και αυτό, το «πιστοποιούν» και τα κυβερνητικά ΜΜΕ! Φαίνεται όμως, ότι για χάρη των κομπορρημονούντων, πρέπει να αλλάξουμε τον ορισμό της ανάπτυξης, ώστε να γίνει συνώνυμο της φτώχειας και της παρακμής. Βέβαια, η Ε.Ε. επιβραβεύει αυτή την «κατάκτηση» ο,τιδήποτε και να σημαίνει, αρκεί που υπάρχουν υπερπλεονάσματα!
Έστω και αυτά τα υπερπλεονάσματα είναι αποτέλεσμα της φορολογικής αφαίμαξης των πολλών πολιτών – με εξαίρεση δηλ. τους λίγους – οι οποίοι βιώνουν για χρόνια την πολιτική λιτότητας που έχει επιβάλει ο αλήστου μνήμης Σόιμπλε στην Ε.Ε.
Όσοι όμως κόπτονται για τα υπερπλεονάσματα, προτείνουν ταυτόχρονα και ορισμένες άλλες «κατακτήσεις» όπως, για παράδειγμα, την μείωση της ανεργίας, παραλείποντας, φυσικά και σκόπιμα την μεγάλη μετανάστευση του πιο χρήσιμου για τη χώρα επιστημονικού και εκπαιδευμένου εργατικού δυναμικού (brain drain).
Οι πολυθρύλητες επενδύσεις, που είναι και αυτές μειωμένες τελευταία, δεν κατευθύνονται σε βιομηχανικές δραστηριότητες με πολλαπλασιαστικές επιπτώσεις, αλλά, κυρίως, στα ακίνητα (βλέπε και… βίζες) και στον τουρισμό (που υπάρχει κίνδυνος να αποβεί μοιραίος για τη χώρα ), με τη χώρα τελευταία στις επενδύσεις στην καινοτομία. Οι δε μέγιστες επιτεύξεις στον τομέα της μετανάστευσης δεν μας εξηγούν πόσες χιλιάδες θα μας επιστραφούν από τη Γερμανία και πόσες χιλιάδες νέοι μετανάστες θα μείνουν στη χώρα, σε φυλακές κατεσπαρμένες σε όλη τη χώρα.
Πώς όμως μια χώρα της Ε.Ε. μπορεί να διεκδικεί πρωτεία στην ανάπτυξη, όταν:
1. Ως και το 2025 η Ελλάδα δεν έχει κερδίσει το στοίχημα της διατηρήσιμης (βιώσιμης) ανάπτυξης.
2. Οι πελατειακές σχέσεις και το πολιτικό κόστος είναι κυρίαρχες παράμετροι της πολιτικής δράσης.
3. Δεν υπήρξε ποτέ από την μεταπολίτευση Αναπτυξιακή Στρατηγική και Εθνικό Αναπτυξιακό Σχέδιο και όλα ρυθμίζονται στη βάση «πάμε κι όπου βγει».
4. Η Ελλάδα παραμένει τελευταία στην Ε.Ε. όπου ο μέσος όρος είναι 3,3 % στον τομέα αύξησης της παραγωγικότητας.
5. Η Ελλάδα είναι η τρίτη χώρα σ’ όλο τον κόσμο που χάνει τον μεγαλύτερο πληθυσμό λόγω μετανάστευσης. Από τη χώρα φεύγουν τα πιο λαμπρά μυαλά. Είναι σοβαρή η αιμορραγία επιστημόνων από ελληνικά πανεπιστήμια λόγω συνθηκών και χρηματοδότησης. Επιστήμονες και ερευνητές εγκαταλείπουν την Ελλάδα, αφού τα πανεπιστήμια εδώ και τρία χρόνια δεν χρηματοδοτούνται για την έρευνα.
6. Η Ελλάδα θεωρείται το εργασιακό κάτεργο της Ε.Ε. με 41,3% των Ελλήνων να δουλεύουν και τα Σαββατοκύριακα, όταν ο μέσος όρος στην Ε.Ε είναι 21,4%.
7. Η Ελλάδα είναι 25η στην Ε.Ε. των 27 με 5,6% δαπάνες για την υγεία, 3% πιο κάτω από τον ευρωπαϊκό Μ.Ο.
8. Η χώρα βρίσκεται στην 6η υψηλότερη θέση στον δείκτη οικονομικής ανισότητας, αρκετά υψηλότερη από τον μέσο όρο της Ε.Ε.
9. Είναι πρώτη στη μαύρη εργασία, θλιβερή πρωτιά στην Ε.Ε.
10. Όταν στο χείλος του γκρεμού βρίσκονται 6 στις 10 επιχειρήσεις.
11. Οι μισθοί στην Ελλάδα είναι οι χαμηλότεροι στην Ε.Ε., όπως και η αγοραστική δύναμη των εργαζομένων.
12. Ταυτόχρονα, το κόστος ζωής στην Ελλάδα είναι υψηλότερο από εκείνο του Λονδίνου! Οι μισθοί/συντάξεις δεν επαρκούν για κάλυψη του κόστους ζωής πέραν του 15ήμερου. Τα ενοίκια απορροφούν ένα πολύ υψηλό ποσοστό. Το 78,8% των φτωχών νοικοκυριών αδυνατούν να στηρίξουν οικονομικά μια τακτική συμμετοχή των παιδιών τους σε δραστηριότητες αναψυχής, ενώ το 43,2% δυσκολεύονται να στείλουν τα παιδιά τους σε σχολικές εκδρομές, ποσοστά που αυξάνονται από χρόνο σε χρόνο. Η Ελλάδα είναι με μεγάλη διαφορά στην Ε.Ε. η χειρότερη με κριτήριο την παιδική φτώχεια και μία από τις τρεις χειρότερες για τις άλλες ηλικίες
13. Με τις εξωφρενικές τιμές ενέργειας, που επηρεάζουν όλους τους τομείς, δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη
14. Δεν μπορεί να υπάρξει επίσης ανάπτυξη χωρίς αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου, με ενίσχυση της ενδογενούς περιφερειακής ανάπτυξης και της μεταποίησης και με αιχμή του δόρατος τις εξαγωγές. Το διευρυνόμενο έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου της χώρας προμηνύεται και άλλα κακά.
15 Είμαστε η χώρα με πολύ σοβαρές ελλείψεις στον θεσμικό τομέα. Για παράδειγμα:
• Δεν λειτουργεί αποτελεσματικά ο ανταγωνισμός και αλωνίζουν τα ολιγοπώλια, π.χ. ενέργειας, τροφίμων, κ. ά.
• Εξαιρετικά αργή η ταχύτητα απονομής της δικαιοσύνης
• Το δημογραφικό, είναι βόμβα στα θεμέλια του έθνους μας αλλά κανείς δεν φαίνεται να νοιάζεται.
• Είμαστε η χώρα με τον μεγαλύτερο αριθμό ανοιχτών υποθέσεων για παραβάσεις ανθρώπινων δικαιωμάτων, ενώ είμαστε η τελευταία χώρα στην Ε.Ε. στο θέμα της ελευθερίας του Τύπου.
• Η χώρα μας είναι ουραγός στην κοινωνική περίθαλψη και αρωγή. Η δημόσια υγεία, δεν κατάφερε να απαλείψει τα ράντζα από τα νοσοκομεία, ενώ η λίστα των εχόντων ανάγκη από χειρουργείο μακραίνει συνεχώς. Η παιδεία σε όλα τα επίπεδα χωλαίνει.
• Είμαστε η… χώρα θαύμα της Ε.Ε. που δεν έχει καταφέρει να λύσει το πρόβλημα των σκουπιδιών. Οι παράνομες χωματερές είναι κανόνας σε όλη τη χώρα ακόμα και σε τουριστικά νησιά.
• Τα απροσπέλαστα πεζοδρόμια για πεζούς, ηλικιωμένους, τυφλούς, τα ΑΜΕΑ, τα αμαξίδια με μωρά, είναι κανόνας σε όλες τις πόλεις, ιδίως στην Αθήνα.
Και το χειρότερο, ενώ υπάρχουν νόμοι που προβλέπουν και τους υπεύθυνους, δεν εφαρμόζονται. Σε μια περίπτωση πολίτη που έπεσε και τραυματίστηκε σε πεζοδρόμιο, χρειάστηκε να επέμβει ο Άρειος Πάγος και να του επιδικαστεί αποζημίωση!
Ντροπή λοιπόν σε κείνους που διατείνονται και μάλιστα υπερηφανεύονται, ότι μια χώρα όπως συνοπτικά περιγράφεται παραπάνω είναι στην κορυφή της Ε.Ε., παράδειγμα προς μίμηση.
*Δρ οικονομ/γος-π.Πανεπιστ/λός-Συγγραφέα
