του Ανδρέα Ανδριανόπουλου
Έχω αναφερθεί στον μύθο που διακινείται πως οι κοινωνίες μας στη Δύση μαστίζονται από μεγάλες ανισότητες. Με βάση ρεαλιστικά οικονομικά δεδομένα ουδέποτε οι κοινωνίες μας υπήρξαν πλουσιότερες. Ούτε και οι πολίτες τους λιγότερο άνισοι μεταξύ τους. Τα βασικά αίτια αυτής της εξέλιξης είναι τα ιδιοκτησιακά δικαιώματα των ανθρώπων καθώς και η ευημερία που τους προσφέρουν τα συνταξιοδοτικά τους συστήματα.
Σε άρθρο τους στο Spectator, o γνωστός ρεπουμπλικανός γερουσιαστής απο το Κεντάκυ Ράντ Πώλ και ο ιδρυτής του ιδρύματος Human Progress και στέλεχος του Ινστιτούτου Cato της Ουάσιγκτον Μάριαν Τούπι, προσφέρουν κάποια πρόσθετα ενδιαφέροντα στοιχεία για την εξέλιξη αυτή. Υποστηρίζουν πως η μεγάλη αυτή ευημερία οφείλεται και στο ελεύθερο εμπόριο, που εφαρμόσθηκε τα χρόνια αυτά. Και που κινδυνεύει να υποστεί μεγάλα πλήγματα από την τελευταία τάση εισαγωγής μεγάλων εισαγωγικών δασμών από την κυβέρνηση Τράμπ ("Tariffs will make America Poorer").
Mε πλήθος στοιχείων οι δύο - φιλικά ουσιαστικά προσκείμενοι στην κυβέρνηση Τραμπ και στο ρεπουμπλικανικό κόμμα - συγγραφείς αποδεικνύουν την ζημιά που οι εισαγωγικοί δασμοί αναπόφευκτα θα προκαλέσουν στην αμερικανική οικονομία.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που παραθέτουν η ευημερία που απολαμβάνουν όλα αυτά τα χρόνια οι αμερικανοί οφείλεται κατά βάση στο διεθνές εμπόριο. Το εμπόριο δεν είναι απλά καλό για την δημιουργία πλούτου, είναι αναντικατάστατο. Μιά ανάλυση των τιμών προιόντων βασικά εισαγομένων δείχνει την εξάρτηση του επιπέδου ζωής των αμερικανών απο το ελεύθερο εμπόριο και τον ανοιχτό διεθνή ανταγωνισμό.
Ο χρόνος των τιμών δείχνει πως ένα σημερινό προιόν κοστίζει το 1/3 του χρόνου εργασίας ενός ατόμου σημερα απο την δεκαετία του ’70. Δηλαδή, λόγω ελευθερου εμπορίου και μόνο ο μέσος αμερικανός είναι τρείς φορές πλουσιότερος σήμερα απο πριν απο 50 χρόνια. Οι τιμές των ψυγείων λχ είναι 61% χαμηλότερες σήμερα απο πριν 5 δεκαετίες. Οι εγχρωμες τηλεοράσεις των 23 ιντσών ειναι 93% φθηνότερες! Δηλαδή σύμφωνα με το κόστος του 1971, αγοράζεις σήμερα 14 τηλεοράσεις!
Το κόστος της κατοικίας δείχνει καλύτερα απο κάθε τι άλλο τα πλεονεκτήματα του ελεύθερου εμπορίου. Η αγορά η η οικοδόμηση κατοικίας αποτελεί συνήθως την πιό σημαντική δαπάνη στη ζωή κάθε πολίτη. Στις ΗΠΑ σημαντικά οικοδομικά υλικά, όπως ο χάλυβας και το ξύλο, κυρίως εισάγονται. Αυτονόητα, οι δασμοί θα κάνουν τις τιμές των σπιτιών στην Αμερική (αγορά η οικοδομή) περίπου απλησίαστες. Πολλοί ισχυρίζονται πως η μεσαία τάξη συρρικνώνεται.
Ιδίως στις ΗΠΑ. Αυτό δεν είναι λάθος. Αλλά συμβαίνει, κατά τους Πώλ και Τούπι, επειδή διευρύνονται τα υψηλότερα κοινωνικά στρώματα. Λόγω γενικότερης αύξησης των εισοδημάτων. Υποδηλώνει δηλ. το φαινόμενο αυτό μεγαλύτερη ισότητα, παρά διεύρυνση κοινωνικών διαφορών.
Βασικό επίσης επιχείρημα είναι πως χιλιάδες αμερικανικές επιχειρήσεις δημιουργούν και επιβιώνουν στον ανταγωνισμό ακριβώς επειδή στηρίζονται σε φτηνότερες εισαγόμενες πρώτες ύλες (λχ, χάλυβα η σίδηρο) που τους δίνει την δυνατότητα να καινοτομίσουν και να παράγουν υψηλού επιπέδου αλλα σχετικά φθηνότερα και, παράλληλα,ο ανταγωνιστικά προιόντα. Οι υψηλοί δασμοί θα τους εξαφανίσουν αυτό το συγκριτικό πλεονέκτημα και θα τους οδηγήσουν κοντά στην χρεωκοπία.
Με καταστροφικές συνακόλουθα επιπτώσεις στην αύξηση της ανεργίας σε εθνικό επίπεδο. Χωρίς να υπολογίσει βέβαια κανείς τις επιπτώσεις στην κάμψη της παραγωγικότητας της οικονομίας εν γένει. Πως θα γίνει η Αμερικη μεγάλη ξανά, άμα αρχίσει να γίνεται φτωχότερη;
Σε κατακλείδα, τονίζουν οι δυο συγγραφείς, αν υπάρχουν ακόμη οικονομικά δυσπρόσιτα προιόντα για τον μεσο πολίτη, θα γίνουν ακόμα περισσότερο ακριβά μετά την επιβολή των νέων δασμών και την εξόντωση του ελεύθερου εμπορίου. Η φτώχεια θα γίνεται πλέον ορατή με γυμνό μάτι.
