του Νίκου Ερρ. Ιωάννου
Όταν τον Φεβρουάριο του 2023 κληθούμε να ψηφίσουμε τον εκλεκτό για την 13η (!) προεδρική θητεία, ο Νίκος Αναστασιάδης θα είναι ο δεύτερος αρχηγός κόμματος (ΔΗΣΥ), μετά τον Γλαύκο Κληρίδη, που επέτυχε δύο διαδοχικές εκλογικές νίκες από γενέσεως Κυπριακής Δημοκρατίας.
Ο τελευταίος, απώλεσε την ευκαιρία να διαδεχθεί τον Σπύρο Κυπριανού το 1988 παρά την πρωτιά στον πρώτο γύρο, διότι ο επί 11 χρόνια πρόεδρος κατετάγη τρίτος στον πρώτο γύρο και έδωσε την υποστήριξη του ΔΗΚΟ στον Γιώργο Βασιλείου, υποψήφιο του ΑΚΕΛ.
Ως ανεμένετο, οι χαλαροί προεκλογικοί δεσμοί δεν άντεξαν μέχρι την επόμενη 5ετια, με αποτέλεσμα να εκλεγεί το 1993 ο Γλαύκος Κληρίδης με την υποστήριξη του ΔΗΚΟ (!) Επανεξελέγη το 1998 με ελαφρά υπέρβαση του 50% έναντι του υποψηφίου του ΔΗΚΟ-ΑΚΕΛ (!!) αυτή τη φορά με την υποστηρίξη πολλών μικρών κομμάτων.
Η μη τήρηση προεκλογικών υποσχέσεών του, είχε ως αποτέλεσμα την εκλογή-έκπληξη το 2003 από τον 1ο γύρο, του Τάσσου Παπαδόπουλου (ΔΗΚΟ-ΑΚΕΛ).
Ιδιαίτερο συγκριτικό ενδιαφέρον σε σχέση με τα τεκταινόμενα, έχουν οι αμέσως επόμενες εκλογές, δεδομένου του ότι για πρώτη φορά εν ενεργεία Πρόεδρος είχε τόσο αντικειμενική και πανηγυρική υποστήριξη όπως εκδηλώθηκε με το 76% του ΟΧΙ στο Δημοψήφισμα. Εφαίνετο, ότι θα ήταν περίπατος για τον θριαμβευτή Ηγέτη του 2004. Τότε όμως για πρώτη φορά, απεφάσισε το ΑΚΕΛ να διεκδικήσει την Προεδρία με τον Γενικό Γραμματέα του διότι οι προεκλογικές αγάπες μετεξελίχθηκαν σε μίσος.
Ο έμπειρος αρχηγός του ΔΗΣΥ, προφανώς δεν επιθυμούσε να αποδοκιμασθεί στην πρώτη του προσπάθεια για το μεγάλο άλμα και υπέδειξε σαν υποψήφιο του κόμματος τον Γιαννάκη Κασουλίδη. Ήταν τότε διάχυτη η εντύπωση στην Κύπρο, πως υπήρχε σχεδόν έτοιμη συμφωνία να αλληλοϋποστηριχθούν στον 2ο γύρο (Παπαδόπουλος-Κασουλίδης) αν δεν ήταν αυτοί οι δύο διεκδικητές της προεδρίας...
Και τότε έγινε η ανατροπή. Στους πανηγυρισμούς για την πρωτιά στον πρώτο γύρο μπροστά βγήκε ο Αρχηγός του κόμματος και όχι ο υποψήφιος πρόεδρος. Ο δε θριαμβευτής του Δημοψηφίσματος που διατηρούσε την αρχηγία του ΔΗΚΟ κατετάγη τρίτος και αναθέρμανε τις «παλιές αγάπες»;; Με την οργισμένη υποστήριξή του συνέβαλε στην εκλογή του Δημήτρη Χριστόφια!!
Το γεγονός και μόνον ότι αυτός, ήταν ο πρώτος πρόεδρος που δε διεκδίκησε επανεκλογή, λέει πολλά... Έτσι άνοιξε ο δρόμος για τον Νίκο Αναστασιάδη, ο οποίος επέτυχε δύο διαδοχικές νίκες απέναντι στον χρισθέντα «εθελοντή ανεξάρτητο» από το ΑΚΕΛ.
Αν μελετήσει κανείς το ιστορικό των μέχρι τώρα αναμετρήσεων και τις εναλλαγές με τα σχήματα προεκλογικών συμμαχιών, φαίνεται ξεκάθαρα ότι οι επόμενες εκλογές δεν ευνοούν αρχηγό κόμματος και δη του κυβερνώντος επί δύο πενταετίες, γιατί όλοι οι άλλοι φοβούνται καθεστωτική καθιέρωση.
Αλλά και οι υπόλοιποι αρχηγοί κομμάτων, έχουν συσσωρεύσει μεταξύ τους τόση εχθρότητα και ακραία αντιπαράθεση δια μέσου των ετών, που κάθε ενδεχόμενη συγκυριακή προεκλογική συμμαχία, νομοτελιακά θα οδηγήσει σε ταχεία επανεκκίνηση των αντιπαραθέσεων. Αυτό που ενδιαφέρει βέβαια τον απλό πολίτη είναι η προαλειφόμενη αποδυνάμωση του νέου Προέδρου και κατ’ επέκταση η υπονόμευση του κύρους της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Στο κρίσιμο σταυροδρόμι που βρισκόμαστε, χρειάζεται η μέγιστη δυνατή επιστράτευση του αισθήματος της φιλοπατρίας και η αναζήτηση Ηγέτη που δεν θα αμφισβητηθεί την επομένη της εκλογής από τους αναγκαστικούς υποστηρικτές της προτεραίας.
Ο ρόλος του απερχόμενου Προέδρου ο οποίος εγνώρισε πολύ καλά αυτές τις εναλλαγές φιλίας-μίσους και υποστήριξης-υπονόμευσης μπορεί να καταστεί καθοριστικός.
