Edition: International | Greek
MENU

Αρχική » Οικονομία

Η Άχρονη Οικονομία των στοιχημάτων

Σήμερα ζούμε την αποθέωση της εργασιακής εξειδίκευσης στην παραγωγή χρήματος από το χρήμα: γέννηση κέρδους από την διαχείριση του χρήματος και όχι κέρδους από την παραγωγή

Από: EBR - Δημοσίευση: Παρασκευή, 22 Μαρτίου 2019

Οι δυνητικές αναπαραστάσεις του κινδύνου στα ταμπλό των χρηματιστηρίων ποντάρουν ουσιαστικά στην προθεσμιακή στοιχηματική εκδοχή της εργασίας. Οι τιμές των μετοχών δεν αντικατοπτρίζουν αξίες πραγματικές αλλά δυνητικές.   Ακόμη και τα ορυκτά εμπορεύματα αντιμετωπίζονται σαν να έχουν ήδη αξιοποιηθεί στο εμπόριο.
Οι δυνητικές αναπαραστάσεις του κινδύνου στα ταμπλό των χρηματιστηρίων ποντάρουν ουσιαστικά στην προθεσμιακή στοιχηματική εκδοχή της εργασίας. Οι τιμές των μετοχών δεν αντικατοπτρίζουν αξίες πραγματικές αλλά δυνητικές. Ακόμη και τα ορυκτά εμπορεύματα αντιμετωπίζονται σαν να έχουν ήδη αξιοποιηθεί στο εμπόριο.

Toυ Ηλία Καραβόλια

Σήμερα ζούμε την αποθέωση της εργασιακής εξειδίκευσης στην παραγωγή χρήματος από το χρήμα: γέννηση κέρδους από την διαχείριση του χρήματος και όχι κέρδους από την παραγωγή. 

Πρόκειται για μια σύνθετη τεχνολογία εξουσίας : χρέος, στοιχήματα, μόχλευση, αέρας, εικονικά εμπορεύματα. Οι ουρανοξύστες των χρηματοπιστικών κολοσσών είναι πλέον περισσότεροι από τα εργοστάσια παραγωγής προιόντων. 

Οι δυνητικές αναπαραστάσεις του κινδύνου στα ταμπλό των χρηματιστηρίων ποντάρουν ουσιαστικά στην προθεσμιακή στοιχηματική εκδοχή της εργασίας. Οι τιμές των μετοχών δεν αντικατοπτρίζουν αξίες πραγματικές αλλά δυνητικές. 

Ακόμη και τα ορυκτά εμπορεύματα αντιμετωπίζονται σαν να έχουν ήδη αξιοποιηθεί στο εμπόριο.

Κέρδος χωρίς παραγωγή λοιπόν είναι το χαρακτηριστικό μιας κίνησης ιστορικής του κεφαλαίου, μιας διαλεκτικής κατάστασης μεταξύ παραγωγής και εργασίας. Τα πάντα ρέουν,κυκλοφορούν,ανταλλάσονται, παράγονται και αναπαράγονται "εκτός παραγωγής". 

Αυτό το "εκτός" είναι που αποτελεί τον γρίφο του χρηματοπιστωτικού κέρδους.

Η αρχή του “αναγκαίου μερικού θανάτου” της εκκαθάρισης μέρος του κεφαλαίου και της δημιουργικής καταστροφής, που διατυπώθηκε από την αυστριακή σχολή (Schubeter) έχει μεταλλαχθεί σε ‘αρχή προσαρμογής στο τυχαίο’.

Ζούμε πλέον στην Άχρονη Οικονομία, στον αστερισμό μιας ‘νέας φύσης’ της. Διδαχθήκαμε την φυσιοκρατική αντίληψη για την αγοραία ισορροπία, την αξία της θερμοδυναμικής ισχύος των φυσικών αξιωμάτων στις αγορές.

Και σχεδόν πορευθήκαμε με τον ορισμό του φυσικού νόμου της εντροπίας (ότι όλες οι αυθόρμητες μεταβολές στη φύση οδηγούν σε αύξηση της εντροπίας).

Στην νέα φύση της "εικονικής" Οικονομίας,των διαδικτυακών συναλλαγών με το μοχλευμένο χρήμα (αέρας) πόσο αυθόρμητες είναι άραγε αυτές οι μεταβολές;

"Στο αναλυτικό σύστημα του Μαρξ, η χρηματοπιστωτική πραγματικότητα είναι αποτελεσματικά συγκαλυμμένη. Πρόκειται για μια συσκότιση"  λένε οι Μηλιός- Σωτηρόπουλος. Και έχουν δίκιο καθ ότι αυτή ακριβώς η συσκότιση παραμονεύει πίσω από τις οθόνες των χρηματιστηρίων. 

Όλα μοιάζουν με κοινωνικά ιερογλυφικά. Η έννοια της αξίας έχει υποκατασταθεί από την έννοια της τιμής και η τιμολόγηση γίνεται πλέον σε δυνητική βάση. Πρόκειται για μια αυτό-ανανεούμενη δυνητική πραγματικότητα. Μας το είχαν επισημάνει στο έργο τους οι Deleuze-Guattari : Ο καπιταλισμός είναι η μόνη κοινωνική μηχανή που έχει κατασκευαστεί από αποκωδικοποιημένες ροές, υποκαθιστώντας τους εσωτερικούς κώδικες με μια αξιωματική των αφηρημένων ποσοτήτων υπο μορφή χρήματος.

Σήμερα αρνούμαστε πεισματικά την κρίση υπερσυσσώρευσης. Φαίνεται ότι το κρυμμένο χρήμα δεν μας κάνει να υποπτευτούμε την παγίδα ρευστότητας, δηλαδή το λιμνάζον κεφάλαιο στα σεντούκια των επενδυτικών τραπεζών.

Η δε μερική απεξάρτηση των αγορών από τα γεωπολιτικά δρώμενα δεν μας μεταδίδει την συσχέτιση στην οποία συνηθίσαμε. Είναι ο χρόνος και το βέλος του στην Οικονομία που άλλαξε τροχιά. Αλλά αυτός ο χρόνος είναι η παράμετρος που η Οικονομία αφαιρεί απο την γνωσιακή δραστηριότητα μας στο δίκτυο. Ο Bill Gates μας το είπε ξεκάθαρα: "Οι πληροφορίες είναι πλέον το ρευστό μας".

Ας δούμε όμως τι σημαίνουν όλα αυτά για την γλώσσα που "ακούει" το σύγχρονο οικονομικό υποκείμενο αφού μια νέα οικονομική ρητορική έχει απλωθεί και αποκωδικοποιεί με τον δικό της τρόπο τα δρώμενα. Ας θυμηθούμε για λίγο τον Wittgenstein « Το υποκείμενο δεν ανήκει στον κόσμο, μάλλον είναι ένα όριο του κόσμου». 

Ξέρουμε όμως ότι  η έκταση του κόσμου εξαρτάται από τη δύναμη της γλώσσας. Ο Guattari αποκαλεί τη διαδικασία της πορείας πέραν των ορίων του κόσμου “resemiotization” -δηλαδή επαναπροσδιορισμό του σημειωτικού ορίου, το οποίο συγχρόνως είναι το όριο που μπορεί να βιωθεί. Με απλά λόγια, το υποκείμενο μπορεί να έχει εξελιχθεί, μπορεί να ξέρει ("υποτίθεται οτι γνωρίζει" είπε ο Lacan) αλλά ταυτόχρονα δεν ανήκει στον κόσμο. 

Είναι αληθές αυτό αφού ο ψηφιακός χρηματοπιστωτικός καπιταλισμός έχει δημιουργήσει μία κλειστή πραγματικότητα, η οποία δεν μπορεί να ξεπεραστεί. Μόνο μία δράση της γλώσσας που δραπετεύει από τους τεχνικούς αυτοματισμούς του χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού θα επιτρέψει την εμφάνιση μίας νέας μορφής ζωής.

Ο Berardi έχει δίκιο όταν μας θυμίζει τον μυστικισμό της Οικονομίας:  "η αποφυσικοποίηση του χρήματος είναι μέρος της γενικής διαδικασίας της αφαίρεσης – τάση του καπιταλισμού που τα περικλείει όλα".

Μάλλον εμείς είμαστε οι κοινωνικοποιητές (socializers) της Οικονομίας. Εμείς είμαστε η νέα γλώσσα της. Γι αυτό υποτροπιάζει η Οικονομία μπροστά στην πεπερασμένη δυναμική των ορίων της. Παραθέτω ξανά τον Berardi: "Η οικονομία είναι κατι σαν την παγκόσμια γραμματική που διασχίζει διαφορετικά επίπεδα ανθρώπινης δραστηριότητας". 

Να προσθέσω απλά ότι η χαμένη εντροπία των Οικονομικών είναι η μεταγλωττισμένη ορολογία των σχέσεων παραγωγής, των διακρατικών ανταγωνισμών, των επιχειρηματικών παιγνίων.  Η σύγχρονη Οικονομία μειώνει  την επιστημονική γλώσσα της και την μετατρέπει σε κωδικοποιημένη πληροφορία, ενσωματώνει τεχνογλωσσικούς αυτοματισμούς. 

Γι αυτό δεν μπορούμε να προσδιορίσουμε τα νοήματα απο μεταβολές μεγεθών, δεν μπορούμε να προσδιορίσουμε εύκολα συσχετίσεις, να δούμε «σημεία», τάσεις, δυναμικές. Στην ανάλυση του σημειοκαπιταλισμού χρειαζόμαστε πλέον έναν μηχανισμό για να ξεμπερδέψουμε με την ακατανόητη γλώσσα, με το Συμβολικό που μοιάζει κωδικοποιημένο. 

Είχε δίκιο ο Guattari όταν έγραφε στο Chaosmosis ότι "η πληροφοριακή τεχνολογία τυποποιεί υποκειμενικότητα και γλώσσα".

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Γνώμη

Στη μνήμη του Θαλή Κουτούπη

Athanase PapandropoulosΑπό: Athanase Papandropoulos

Ένα από τα βιβλία του Θαλή που είχα προλογίσει, το 1987, ήταν αυτό που είχε τίτλο «Η Διαφήμιση και τα μυστικά της»

Ηλεκτρονική Έκδοση Τρέχοντος Τεύχους: 04/2021 2021

Περιοδικό

Τρέχον Τεύχος

04/2021 2021

Δείτε τα παλαιά τεύχη
Συνδρομή
Διαφημιστείτε
Ηλεκτρονική Έκδοση

Ευρώπη

Οι κρίσιμες Ευρωεκλογές του Ιουνίου 2024

Οι κρίσιμες Ευρωεκλογές του Ιουνίου 2024

Ας ξεκινήσουμε με μια θετική αισιόδοξη θεώρηση για το θεσμικό όργανο της Ένωσης, το μόνο που εκλέγεται από το 1979 με άμεση καθολική ψηφοφορία από τους ευρωπαίους πολίτες

Οικονομία

Πάνω από 1,25 δισ.συνδρομητές σε υπηρεσίες περιαγωγής στο 2024

Πάνω από 1,25 δισ.συνδρομητές σε υπηρεσίες περιαγωγής στο 2024

Μια ευρύχωρη δεξαμενή εσόδων για τους τηλεπικοινωνιακούς παρόχους παραμένουν οι υπηρεσίες περιαγωγής (roaming)

EURACTIV.com - Feeds

All contents © Copyright EMG Strategic Consulting Ltd. 1997-2024. All Rights Reserved   |   Αρχική Σελίδα  |   Disclaimer  |   Website by Theratron