ΑΠΛΟΥΣΤΕΥΣΗ, ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ ΚΑΙ ΛΟΓΟΔΟΣΙΑ

του Κων. Λαμπρινόπουλου*

Είμαστε έτσι μάρτυρες σοβαρότατων γεωοικονομικών ανακατατάξεων, στις οποίες έρχονται να προστεθούν και πολυσύνθετα οικολογικά, δημογραφικά και διακυβερνητικά προβλήματα –τα περισσότερα δε από τα αυτά δεν είναι άμοιρα των ισχυρών τεχνολογικών ρήξεων που γνωρίζει η εποχή μας και οι οποίες επηρεάζουν ανθρώπινες συμπεριφορές σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο.

Στο πλαίσιο των εξελίξεων αυτών, καθημερινά βιώνουμε τις διαρθρωτικές και οργανωσιακές αδυναμίες της ευρωπαϊκής οικονομίας να αντιδράσει στις εξελίξεις, στις οποίες ζωτικός είναι από οικονομικής πλευράς ο ρόλος της συμμετοχής της χρηματοοικονομίας στην λειτουργία των εν γένει οικονομικών μηχανισμών. Έχουμε λοιπόν να κάνουμε με μια σοβαρή μεταβολή του οικονομικού παραδείγματος, η οποία σήμερα πλήττει χώρες απροετοίμαστες να κινηθούν στην νέα συγκυρία και την ταχύτητα με την οποία εξελίσσεται. Θύμα αυτής της συγκυρίας είναι και η Ελλάδα, η οποία αποφάσισε να συμμετάσχει σε πολιτικο-οικονομικές οντότητες όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση και η ευρωζώνη χωρίς ουσιαστική βελτίωση της δημοσιονομικής, διοικητικής και θεσμικής της διαρθρώσεως. Έτσι, λοιπόν, φθάσαμε στην κρίση. Και για να βγούμε από αυτήν, πρέπει να γίνουν στην χώρα μεταρρυθμίσεις.

Είναι σαφές ότι προτεραιότητα έναντι των υποχρεώσεών μας προς τους δανειστές μας είναι η βελτίωση των δημοσίων οικονομικών της χώρας.

Πρέπει, με κατάλληλες κινήσεις, να φθάσουμε όχι μόνο σε πρωτογενές πλεόνασμα αλλά σε ουσιαστικό –ήτοι, σε πλεόνασμα συμπεριλαμβανομένων και των τοκοχρεωλυσίων. Αυτό μπορεί να γίνει κατ’ αρχήν με την μείωση των δαπανών και, παράλληλα, με ουσιαστική αύξηση των εσόδων.

Η βασική πηγή εσόδων για το κράτος είναι οι φόροι. Πέραν, έτσι, της φοροδιαφυγής –που πρέπει να καταπολεμηθεί και που πρακτικά είναι η πρώτη διακήρυξη κάθε κυβέρνησης τα τελευταία χρόνια (σαφώς χωρίς αποτέλεσμα)– είναι ανάγκη να επενδύσουμε ουσιαστικά στην ανάπτυξη. Η ανάπτυξη της χώρας πρέπει να είναι ο πρώτος μας πολύ μεγάλος στόχος σαν χώρα, ώστε και να υπάρξει συμβολή στην αύξηση των εσόδων, μέσω άμεσης και έμμεσης φορολογίας, και να μειωθεί η ανεργία, που έχει σημαντικό αντίκτυπο στην μείωση των εσόδων του κράτους και στην αύξηση των δαπανών και οδηγεί σε περαιτέρω στασιμότητα την οικονομία μας, με τα ανάλογα κοινωνικά προβλήματα.

Πρέπει, πλέον, Πολίτες και Πολιτεία να πάψουμε να ψάχνουμε το ποιος φταίει και, αφού μάθαμε τί φταίει, να αναζητήσουμε τις βέλτιστες λύσεις για να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα. Το κράτος πρέπει άμεσα, με γρήγορες και συντονισμένες αποφάσεις και ενέργειες, να άρει όλα εκείνα τα κακώς κείμενα που δημιουργούν προβλήματα στην ανάπτυξη, όπως: κλειστά επαγγέλματα, κλειστές αγορές, αποκρατικοποιήσεις, διαδικασίες έναρξης επιχειρηματικής λειτουργίας, υψηλοί φορολογικοί συντελεστές, πολύπλοκη νομοθεσία, κ.ο.κ. Δεν χρειάζεται μεγάλη φιλοσοφία για να αποδεχθεί κανείς έρευνες εγκρίτων ιδρυμάτων, όπως το ΙΟΒΕ, που τονίζουν ότι η απελευθέρωση επαγγελμάτων και αγορών θα έχει, σε διάρκεια πενταετίας, θετική επίδραση στο ΑΕΠ της χώρας και μάλιστα με σημαντικά ποσοστά.

Δεν χρειάζονται πολλά συμβούλια για να αρθούν τα εμπόδια έναντι της επιχειρηματικότητος και της ανταγωνιστικότητος. Αρκεί να δούμε ποιοι δείκτες δεν λειτουργούν για την οικονομία και να θέσουμε συγκεκριμένους στόχους για την βελτίωση των συγκεκριμένων δεικτών.
Επίσης, όσον αφορά στο φορολογικό μας, είναι παγκοσμίως γνωστό ότι ένα μη σταθερό σύστημα φορολογίας, και δη με υψηλούς συντελεστές, είναι αποτρεπτικό για τις επενδύσεις. Όπως είναι επίσης γνωστό ότι, σε περιόδους υψηλής υφέσεως, οι υψηλοί φορολογικοί συντελεστές επιδεινώνουν και παρατείνουν το υφεσιακό κλίμα.

Πέραν, όμως, όλων αυτών, πρέπει να μάθουμε να ακούμε, να συζητάμε, να αξιολογούμε με βάση το κοινό συμφέρον. Η άρση όλων αυτών των πολυειπωμένων στρεβλώσεων που κυριαρχούν στην οικονομία μας πρέπει να γίνει έχοντας σαν επικεφαλίδα σε αυτές τις αποφάσεις τρεις βασικές έννοιες, που δεν μάς χαρακτήριζαν μέχρι σήμερα:

Απλούστευση, Διαφάνεια, Λογοδοσία. Σε όλες μας τις αποφάσεις, χρειάζεται πλέον Απλούστευση, Διαφάνεια και Λογοδοσία.

Για να γίνουν αυτά γρήγορα, απαιτείται συναίνεση από όσο το δυνατόν περισσότερα πολιτικά κόμματα και από την κοινωνία. Ο λαός μέχρι σήμερα έχει δείξει μιαν ωριμότητα που λίγοι την περίμεναν. Όμως έγινε.
Αλλά και εμείς, σαν επιχειρηματικός κόσμος, πρέπει να βοηθήσουμε στην προσπάθεια αυτή. Και ο επιχειρηματικός και ο κοινωνικός μας ρόλος επιβάλλει να στηρίξουμε τους εργαζόμενούς μας, να τους δώσουμε ευκαιρίες ανάπτυξης, να τους εμπνεύσουμε για να αναπτύξουν την δημιουργικότητά τους και την αποτελεσματικότητά τους, να τους ταξιδέψουμε στον κόσμο της γνώσης, να τους κάνουμε πραγματικούς κοινωνούς όχι μόνο των προβλημάτων αλλά και των λύσεων, να τους δημιουργήσουμε ένα πλαίσιο αρχών και αξιών που θα τους συνοδεύουν σε όλη την επαγγελματική τους ζωή.

Ο Νεοέλληνας μπορεί να πετύχει πολλά. Αρκεί να υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες. Και στην προσπάθεια αυτή, η Ελληνική Εταιρεία Διοικήσεως Επιχειρήσεων (ΕΕΔΕ), έχοντας 50 χρόνια εμπειρίας πίσω της, μπορεί να προσφέρει πολλά.

* Πρόεδρος του ΔΣ της Ελληνικής Εταιρείας Διοικήσεως Επιχειρήσεων (ΕΕΔΕ)